Wyjazd za granicę w charakterze opiekunki osób starszych wybiera wiele pań- i młodszych, i takich w sile wieku, między 40 a 50 rokiem życia, czasem także starszych. Czy wiek ma w tej pracy znaczenie? Zdecydowanie nie.
Osoba młoda będzie sobą reprezentowała cechy odmienne niż osoba po 50tce, ale to nie znaczy, iż będą one lepsze czy gorsze- one są po prostu inne. Jedni pracodawcy (rodziny seniorów czy sami seniorzy) preferują młodsze opiekunki (np. 25-35 lat), inni wręcz przeciwnie- rozważają CV jedynie pań po 40. roku życia. Jakie więc atuty ma młodsza opiekunka, a jakie starsza?
Opiekunka młodsza
Przyjmijmy kryterium, iż za młodą opiekunkę bierzemy taką w przedziale wieku 20-35 lat. Niektóre dziewczyny zaraz po ukończeniu szkoły średniej i zdaniu matury pragną wyjechać za granicę, zarobić pieniądze na swoje potrzeby oraz przy okazji podszkolić znajomość języka. Zaletami takich młodych osób w tej pracy będzie na pewno ich duży entuzjazm i zapał do pracy, nie są one jeszcze niczym zrażone, mają otwarte głowy na nowe doświadczenia w życiu. Osoby młodsze mają także dużo siły fizycznej, dużo wolniej się męczą i są najczęściej w stanie efektywnie pracować przez cały dzień – a tego przecież właśnie wymaga ta praca.
Dużymi zaletami wyjazdu jako opiekunka w młodszym wieku jest znajomość języków na dobrym poziomie oraz posiadanie prawa jazdy. To dwie kwestie, które bardzo mocno ułatwiają codzienną pracę z podopiecznym- podopieczny może sobie swobodnie porozmawiać z opiekunką i przez to czuć się mniej samotny, a w razie potrzeby będzie także zawieziony wszędzie tam, gdzie potrzebuje. Wadami zatrudniania osoby w młodym wieku jest z kolei częsty brak doświadczenia, a praca opiekunki nie jest pracą łatwą. Młoda dziewczyna może się szybko zniechęcić np. wykonując obowiązki związane z utrzymaniem higieny osoby starszej, w tym z wymianą pieluchomajtek.
Dlatego też przed wyjazdem w roli opiekunki trzeba mieć to bardzo dobrze przemyślane i być tego pewnym- nie ma tutaj zgodny na jakąkolwiek lekkomyślność. Opiekunka powinna być także zdecydowana i stanowcza, czego może czasem brakować młodszym osobom. Podopieczny widząc, iż ma do czynienia z młodą kobietą, może chcieć sobie na więcej pozwolić, a seniorzy mają w tym wieku dość ciężkie charaktery- często odmawiają współpracy, jedzenia, brania lekarstw- trzeba więc opiekunki, która będzie asertywna i mimo młodego wieku będzie umiała zbudować sobie autorytet u podopiecznego.
Opiekunka po 40stce
Bywają sytuacje, gdy do pracy w roli opiekunki zgłaszają się panie po 40stce, a nawet sporo starsze. Często są to np. emerytowane pielęgniarki lub położne, która mając medyczne wykształcenie, chcą jeszcze popracować kilka lat. Można powiedzieć, iż panie w takim wieku to bardzo dobry wybór do opieki nad seniorem. Ogromnym atutem takich kandydatek jest ich życiowe doświadczenie- nie są one zaskakiwane różnymi sytuacjami tak jak osoby młode, sporo w życiu doświadczyły i dobrze reagują na różnorakie sytuacje.
Panie po 40stce czy 50tce to także osoby odznaczające się opanowaniem, cierpliwością i kierujące się rozsądkiem. Czy mają wady? Może się zdarzyć, iż osoba w średnim wieku nie będzie już miała tyle siły fizycznej, co młodsza opiekunka. A siła fizyczna jest bardzo ważna np. podczas mycia leżącego podopiecznego czy podczas pomagania mu w zmianie pozycji ciała na łóżku. Osoby w średnim wieku często nie znają także dobrze języka, co może utrudniać codziennie obowiązki i nawiązanie fajnej relacji z podopiecznym. Nie warto jednak generalizować- wszystko zależy tylko i wyłącznie od danej jednostki i bardzo pochopnym byłoby stwierdzenie, iż dobrą kandydatką na opiekunkę jest tylko osoba młoda lub tylko osoba po 45. roku życia.
W pracy opiekunka stereotypy są niewskazane, a wiek opiekunki jest kwestią drugorzędną. Nawet doświadczenie nie jest tak ważne, jak naturalne predyspozycje do wykonywania tego zawodu, a w tym cierpliwość, wrażliwość na drugiego człowieka, troska, empatia i chęć niesienia pomocy oraz ulgi.
